Autor: Andrzej Gawrylczyk, C FWIE, 1999.
Materiał przygotowany przy wsparciu: 
Dla potrzeb centralnego ogrzewania w obiektach podmiotu pracował węzeł wymiennikowy para-woda. Istniejące wymienniki charakteryzowały się niską sprawnością cieplną i wymagały w najbliższym okresie czasu kapitalnego remontu. Węzeł cieplny nie posiadał żadnej automatyki regulacyjnej oraz stabilizującej ciśnienie pary. Przy zmiennych parametrach pary podawanej przez dostawcę ciepła, powodowało to częste zakłócenia pracy obiegu cieplnego.
Stan pozostałej armatury w układzie pomp obiegowych, instalacji uzupełniania wody, a także pomiaru ilości ciepła, uznano za zadowalający technicznie.
Dla potrzeb przygotowania ciepłej wody użytkowej pracowały w obiektach podmiotu indywidualne węzły z wymiennikami pojemnościowymi. Węzły powyższe nie posiadały również sprawnej automatyki regulacyjnej, co prowadziło w konsekwencji do przegrzewania wody i nadmiernego zużycia ciepła.
Para jako czynnik technologiczny wykorzystywana jest do ogrzewania w sposób bezpośredni garaży i warsztatów, a także do celów technologicznych w kuchni. Wspólny rurociąg zasilający garaże i warsztaty powoduje konieczność włączenia częściowego ogrzewania garaży dla zapewnienia wymaganej temperatury pracy w warsztatach.
Węzeł parowy przy kuchni nie posiada sprawnej automatyki regulacyjnej, co powoduje nadmierne zużycie pary.
Przygotował: Marek Zaborowski, Uaktuaniany:30/08/99